Ayo, dushi Bonaire!

In een ander land gewoond✔ In een ander land gewerkt✔ Auto gereden in een ander land✔ Scooter gereden✔ Bergen beklommen✔ Op een onbewoond eiland geweest✔ Leguaan gegeten✔ Geit gegeten✔ Met vissen gezwommen van 1.5 meter✔ 

Allemaal dingen die ik anderhalf jaar geleden niet had geloofd. 

Anderhalf jaar geleden kwam het rare idee om naar bonaire te verhuizen.. Altijd weer van die achterlijke impulsieve ideeën van ons, maar 7 maanden geleden vertrokken we. 😂 Een ware cultuurshock in het begin. 😁 Geprobeerd om "normaal" te leven zoals we dat ook in Nederland doen. We hebben ons gemengd tussen de lokale bevolking en respect gekregen hoe zij het hier allemaal doen met de hoge kosten en lage lonen. Maar eerlijk is eerlijk, eigenlijk is het 7 maanden vakantie geweest. 😁 Het vakantiegevoel zit hem voornamelijk in als ik het ziekenhuis uit loop. Het (bijna) altijd mooie weer (30°), de fel blauwe caribische zee (29°) en de vele drankjes die daar bij horen. Sem heeft voor zijn gevoel tropen tijden gehad op school, ondanks dat het niet veel scheelt qua tijd en Thomas kon zich helemaal uitleven. 2 x per week lekker een stukje kayakken en 1 x per week zich helemaal uitsloven in een restaurant. Hij is in het verkeerde land geboren denk ik. 😁

Ik verlaat het ziekenhuis met een dubbel gevoel. Aan de ene kant heerst hier het gevoel van totaal geen stress. "Doe maar rustig, het komt vast goed", wat bij een bevalling heel goed werkt maar aan de andere kant kan en zou er een hoop verbeterd kunnen worden. Soms zit er totaal geen logica in de dingen die gedaan moeten worden maar wie ben jij om dat als buitenstaander te willen veranderen. Want zo wordt je toch ook vaak gezien. En gelijk hebben ze. Er zit wel een stijgende lijn in vergeleken met een paar jaar geleden maar soms word je ineens heel bewust dat je op een eiland bent met beperkte middelen. Maar 1 ding wat ik hier niet heb ervaren is werkdruk. Tuurlijk heb ik ook dagen echt moeten werken want je bent hier alles in 1. Kraamafdeling, consultenkamer, verloskamer, neonatologie, apla kliniek en kraamzorg thuis. Maar zelfs dan heb ik heel veel spelletjes gedaan, films gekeken, series gekeken en zelfs regelmatig even geslapen onder werktijd. Wat niet alleen gedogen wordt maar zelfs gewoon mag. 😁 Heel bizar verschil met het Haga natuurlijk. 

Mijn laatste bevalling liep uit op een keizersnede. Ik werd nog even getrakteerd op een geweldige ervaring op de OK. Het was namelijk ook de dag dat de bisschop uit Curaçao over was met heel zijn gezelschap. Ze maken een ronde door heel het ziekenhuis om alles en iedereen te zegenen. Terwijl ik de 'papa to be' zocht om mee te nemen naar de OK stuitte ik op het gezelschap. Ik kon er nog net door om hem te roepen maar terug komen lukte niet meer. Heel de sluis stond vol met mensen (die er niet horen) en er was geen weg meer doorheen. Nadat ik een paar mensen vervloekt heb en zeggend dat het om een spoed OK ging zijn we maar omgelopen. De bisschop zelf kwam ook nog even binnen lopen wat natuurlijk echt niet mag op een OK maar hij heeft ons nog wel even persoonlijk gezegend. 😳😁 

We hebben voor onze laatste week nog wat speciale dingen bewaard om te doen. Zo stond een zeiltocht al lang op ons verlanglijstje en eindelijk was de dag daar en gingen we op een mega catamaran, de Mushi Mushi. We waren samen met nog een stel dus we hadden alles voor onszelf. We mochten kiezen waar we heen wilde dus hebben we een rond(je) gezeild om klein Bonaire heen. Aangemeerd bij een prachtig stukje om te snorkelen en te bbq-en. Nog 3 mooie zeeschildpadden gezien. Misschien wel de laatste voor een lange tijd. ☹ Wat een leven op zo'n boot! 

Bonaire is ontstaan doordat er een vulkaanuitbarsting is geweest tussen het koraal. De grond waar je op loopt is dan ook een mix van die 2 soorten. Wat daarbij hoort is dat er honderden grotten op het eiland zijn. Een aantal hiervan kan je bezoeken. De vader van een collega is een expert en die heeft ons meegenomen naar 2 verschillende. Voor de eerste moest ik een stalen trap af die ongeveer 6 meter lang was. 😳 Dit was natuurlijk een hilarisch moment en ondanks dat ik dit wist van te voren moest ik mezelf even oppeppen. Ik voelde de groepsdruk en heb het toch maar gedaan. 😂 Binnen was het echt prachtig! Allemaal kristallen en staligtieten en staligmieten. Bloedverziekend heet maar zeker de moeite waard. Mega veel gangetjes en doorgangen. Zonder gids ben je gelijk verdwaald. De tweede grot was weer een heel ander ding. Voor de gelegenheid had onze gids mij omgedoopt tot mevrouw zenuw. Snap ik nou echt niet. 😂 Bij deze grot moest ik een gat inglijden waar ik net doorheen paste en de ondergrond niet kon zien. Ongeveer 3 meter naar beneden en precies in het midden anders maak je nog een smakker van 2 meter extra! Eenmaal beneden was er een ondergronds meertje waar we in gezwommen hebben. Echt super mooi! Helaas mocht Sem niet mee met deze excursie dus een dag later zijn we even bij de trap geweest. Ik had gedacht dat hij het niet zou durven maar hij ging gewoon naar beneden om even te kijken. 😁

We hebben ook nog 1 x de rondtocht langs het noorden gemaakt en zelfs even de auto (jaja, hij is er weer) geruild voor een scooter omdat het zo'n gave tocht is. Langs 1000 steps om te snorkelen met natuurlijk schildpadden 😁 en langs het gotomeer met de flamingo's. Ook zijn we een dag rete vroeg opgestaan om de zonsopgang te zien. Nog nooit in ons leven gezien omdat we simpelweg aan de westkust wonen. Echt super mooi! En daarbij horen de opstijgende flamingo's! De krengen gingen alleen aan de andere kant van waar wij stonden omhoog. Daar naartoe gereden vlogen ze over het eerste stuk! Maar.... Ze staan op de foto. Echt te gekke beesten als ze vliegen. 😁

We hebben hier zoveel herinneringen gemaakt dat we ze nu niet eens allemaal kunnen herinneren. Het is echt een fantastische ervaring geweest waarin vooral Sem en ik dingen hebben gedaan (en gegeten) die we niet hadden gedacht. Thomas zat hier gelijk al in zijn element en wil eigenlijk nog niet weg. 🙄Het eiland was totaal niet wat ik me ervan had voorgesteld. Arm en rijk vlak naast elkaar net zoals de schoonheid en het verdorven.

Wat we allemaal gaan missen? Het voeren van de ezeltjes aan het tuinhek. De loslopende kippen en geiten. De Amstel brightjes. Het fantastische snorkelland onder water. De schildpadden. De mooie blauwe zee. Geen huiswerk. Geen make-up dragen. Maar het meeste toch wel het fantastische uitzicht elke dag en het rustige tempo van alles en iedereen.

Maar nu is het zover. De laatste maand en de laatste blog zit erop. We hebben vrienden voor het leven gemaakt en ik heb afscheid genomen van mijn lieve collegaatjes. We stappen in het vliegtuig richting het haagse. Een beetje voller maar ook wijzer dat we eigenlijk allemaal veel te druk zijn in Nederland. Iets minder stress en werkdruk doet wonderen dus succes collega's, ik zal nog even moeten wennen. 😁

Nieuwe favoriete vis: barracuda (om te eten, super lekker!! 😂)

Aantal bevallingen gedaan: 11 (Maar 1 erbij in een maand 😂)

Aantal muggenbulten: 890651724599

Aantal schildpadden gezien: +- 100?

Aantal tattoo's erbij: 1 😁

Dus... Ayo, dushi Bonaire. Misschien te otro bia. ❤