Ida of Ida y buelta

Onze laatste periode is ingegaan. Ik ga vooral even bedenken wat we hier niet gaan missen van het eiland leven. Als ik nu al ga bedenken wat ik wel ga missen dan wil ik niet meer weg denk ik. 
De laatste weken met opa en oma waren erg gezellig. Veel weg geweest en veel uit eten en drankjes doen. Heerlijk vakantiegevoel midden in mijn werkmaanden. We hebben een aantal favoriete plekjes laten zien maar ook een aantal nieuwe ontdekt. Net even extra genieten nog van het mooie eiland. Maar aan alles komt een einde en zo gingen opa en oma weer op huis aan. Nog maar een paar maanden en dan zien we ze weer. Met opa en oma ging ook onze huurauto weer weg helaas. Het was toch wel lekker om een nieuwe, goed werkende met airco voorzien automaatje te hebben. We hebben te horen gekregen dat ons huis nog een tijdje verhuurd is dus we hebben besloten om de laatste maand gewoon heel decadent hem nog een keer te huren. Ook wel makkelijker om zo onze scooters te verkopen. Die van Thomas is inmiddels verkocht gelukkig al hij hem wel heel erg mist...😂

Het weer is hier het hele jaar hetzelfde. Altijd rond de 30 graden met een heerlijk wind waardoor het enorm aangenaam is. Behalve in September. Dan is het echt bloedverziekend heet. 🥵 De wind gaat liggen en dat merk je echt! Gevoelstemperatuur van boven de 40 graden is echt geen grapje. Zelfs de lokale mensen vonden het errug warm! De dag nadat opa en oma vertrokken waren begon de herfst. Regen, regen en regen. En ook nog een beetje onweer! Nu al meerdere dagen in sep\okt gehad dat het zeikregend. Gelukkig niet heel de dag maar meestal max een uur ofzo, in tegenstelling tot Nederland ligt dan niet heel het eiland plat maar gaan we gewoon nog naar het strand. De zon gaat vanzelf weer schijnen! Silverlining is wel dat de temperatuur weer is gedaald naar het aangename. 😁

Deze maand hebben we kennis gemaakt met wat lokale gebruiken. Mijn gezellige collega Chanine was ook weer terug voor een maand en dat moest even gevierd worden! (voor de kenners: de vriendin van Ferry Boekhorst😊) Ze was hier al eerder 3 maanden maar we kwamen nog iemand te kort in september. Het feit dat we oppas hadden door opa en oma moesten we natuurlijk even gebruiken deze maand. We zijn met een heel stel naar Coco's geweest wat opzich al heel gezellig was maar hierna zijn we doorgegaan naar Latino's. Dit is een local snack van de moeder van mijn Peruaanse collega die elke vrijdagavond wordt omgetoverd tot karaokebar. De hele zaak zit vol met latino's en latina's die bloedserieus allemaal Spaanstalige smartlappen aan het zingen zijn. Dit was al een hele ervaring om mee te maken maar Chanine dacht, ik ga gewoon een liedje zingen. "like a virgin" van Madonna is het geworden. Samen met een collega van Thom. Tot mijn verbazing werd het goed opgepakt door de latino's en ze begonnen zelfs mee te zingen. 😊  
In die zelfde trant zijn we naar de verjaardag van het zoontje van Angela (Peruaans) geweest. Ons blokje kaas en kringetje in Nederland valt dan echt in het niet. Gewoon keiharde muziek aan en pinjata's (de troep komt morgen wel), Heerlijk eten en hapjes en daarna met z'n allen in de pool die was opgezet. Ondanks dat 'de verplichtingen' hier dus ook al komen wel echt fantastisch om mee te maken. De helft van de mensen spreekt geen Nederlands maar dat maakt echt niet uit voor de gezelligheid. Met een “como estas?” en een biertje kom je heel ver. 😁

Ik ben nu bijna een half jaar aan het werk en ik begrijp steeds meer dat het echt vervelend is dat iedereen tijdelijk is. Omdat de meeste voor 3 maanden komen heb ik al een aantal collega's zien komen en gaan en dat is soms echt niet leuk. Heb je een leuke klik met iemand gaan ze alweer bijna weg. Je doet ook veel samen met iedereen en omdat je in een klein team werkt en op een klein eiland bent ken je iedereen echt persoonlijk en goed en worden je 'instant vrienden' ook echte vrienden en is het jammer als je ze weer gaat uitzwaaien. Omdat het zo'n lange tijd is dat wij hier zijn heb ik ook niet het gevoel dat ik hier tijdelijk ben maar ik werk hier gewoon en hier wonen we. Het wordt dus weer een hele verhuizing en afscheid nemen van iedereen. (Dus ik verwacht een warm bad als we terug komen!!) 😁

Dankzij onze onderwater camera hebben we echt fantastische foto's en filmpjes kunnen maken. Omdat we nu overal wel geweest zijn, zijn we vooral op zoek naar mooie beesten om op de foto te zetten en dan het liefst met ons erbij. Net als boven water maken we ook foto's van plekken waar we snorkelen omdat je herkent waar je bent onder water. We hebben ook nog een keer de baitball gezien! (Mega visbal van duizenden vissen) We hadden al gehoord dat hij weer gesignaleerd was en we vonden hem bij Pink beach. Toen ik het water in ging had ik al een beetje een onbehagelijk gevoel. Bij de visbal aangekomen zagen we eigenlijk gelijk een barracuda erboven zwemmen. Niet iets wat we nog niet vaker hadden gezien maar deze zwom helemaal aan de oppervlakte en was zonder overdrijven minimaal even groot als Sem als niet groter.😬 Echt absurd groot en eng! Hij was 'zijn' eten aan het bewaken en deed dat met volle overtuiging. Ik vind barracuda's al niet echt gezellige beesten maar deze was zo groot dat ik het voor gezien hield. Sem en Thomas bleven nog in het water om te filmen. Even later hoorde ik allemaal meeuwen schreeuwen. Tenminste, dat dacht ik. Het bleek Sem te zijn die compleet in paniek aan het gillen was door zijn duikmasker en uit alle macht de zee uit zwom. 😂 Barracuda's zijn heel nieuwsgierig en komen soms even bij je kijken. Maar eentje van bijna 2 meter die zijn eten aan het verdedigen is met bek open was iets te veel voor hem. Gelukkig hebben we de foto's nog 😉 En filmpjes waarin Sem zich het apelazarus schrikt! 😊  

En toen was er de Regatta. Een zeilfestijn waarbij er zeilwedstrijden gehouden worden maar eigenlijk is het gewoon 4 dagen feest voor de lokale mensen. Van s 'ochtens tot s’ avonds kan je in playa terecht voor lekker eten en drinken. Verse Mojito’s en allemaal standjes met lokaal eten. Het gaat door tot een uur of 2 in de nacht met allerlei bands en dj’s. De laatste dag was het ‘boat en float feest’. Dit was echt bizar. Mensen met een boot (speed, roei, zeil, rubber) meren naast elkaar aan en met alle opblaasbeesten het water in. Ook hier staat weer een dj te draaien. Het is eigenlijk een soort vrijbrief voor iedereen die hier woont\werkt\vakantie heeft om met zo min mogelijk kleding aan te hebben door de stad te lopen.😁 Je kan ook al je gouden kettingen met dollar tekens of gucci en visgraat jurkjes op de markt kopen. Na 6 maanden op het eiland heb ik me nog nooit zo 'niet thuis' gevoeld!! 😊 Niet helemaal ons ding maar wel heel erg gezellig.  
Ten tijde van schrijven is het 13 oktober. Officieel nog een maand te gaan. Maar goed, wat ik dus niet ga missen: 
* Muggen, alhoewel ik nu antihistamine slik wat echt blijkt te helpen!  
* Sahara zand, zal blij zijn om me weer een keer echt schoon te voelen. Is het geen zand of zout is het wel zweet. 
* Ontploft haar, ik ben hier net Monica uit Friends in: “The one in Barbados”  
Hmmm.. Volgens mij is dat het wel. De lijst wat we wel gaan missen is langer. 
Nog 1 maand, 1 blog te gaan waarin we nog een heeeeeeeele hoop leuke dingen op de planning hebben staan. De hulplijn staat nog steeds open voor financiële steun. 😜
 
Warmste dag: 42 graden (gevoelstemperatuur) 
Koudste dag: 26 graden 
Aantal muggenbulten: 95632175100 
Aantal kilo’s erbij: nietaandenkennietaandenkennietaandenken 
Aantal bevallingen dit jaar: 137 
Aantal bevallingen vanaf 1 mei: 77 
Aantal waar ik bij was: 10 

(Voor degene die de foto's bekijken en denken: "wat je eet je daar nou Suus?"... Het is een big Mac die mijn collega uit Aruba voor me heeft meegenomen en zelfs nog een beetje warm was. 😁😋)