Stop de tijd!

10 september 2019 - Kralendijk, Caribisch Nederland

De tijd gaat veel-te-snel. We zijn hier alweer 20 en wat weken. Nog steeds hebben we het alle drie erg naar ons zin. We hebben weer een hoop dingen van ons verlang lijstje af kunnen strepen de afgelopen tijd.

We zijn onder andere een aantal keer in het Washington slagbaai national park geweest. Dit ligt aan de noordkant van Bonaire en is een beschemd natuurpark. Omdat we een soort locals zijn omdat we hier langere tijd wonen mogen we voor de locale prijs naar binnen. We waren al een keer aan het begin van het park geweest om een "kleine" berg te beklimmen maar we moesten iemand vinden die met ons mee ging voor de rondrit omdat het erg "off road" is met hoge heuvels langs de kust en dit echt niet goed is voor mijn hart. De eerste keer dat we meegingen was het met een collega van Thomas. Hij is hier hier op het eiland met een vriend die bij de radiologie werkt en ik dus ook weer ken van TMI. De mannen zouden de Brandaris gaan beklimmen. Dit is de hoogste berg van Bonaire met een hoogte van 241 meter. Ik had al begrepen dat je echt stukken moet klimmen en met die reden wilde ik eigenlijk ook niet mee. Die dag hadden er een aantal mensen afgezegd waardoor Sem en ik toch meegingen. Met gevaar voor eigen leven heb ik mezelf opgeofferd en ben ik begonnen aan de klom. 😬 Ik ben denk ik tot een meter of 200 gekomen ben toen Thomas een steen naar beneden liet vallen. Toen keek ik per ongeluk naar beneden en hoorde hoe ver de steen viel. Op dat punt heb ik het half uur daarna in mijn eentje doorgebracht want ik zette echt geen stap meer verder! 😂 De mannen zijn wel verder gegaan met Sem die de hele klim heeft afgemaakt! De terugweg ging verbazend goed. Ik dacht, hoe sneller beneden, hoe beter. De keer erna zijn we met mijn collega verloskundige en haar gezin mee geweest. Ze hebben een dochertje van 4 en een zoontje van 1.5 jaar. Je hebt een grote en een kleine route die je kan rijden in het park. We hebben deze keer de lange route genomen waardoor je langs echt mooie plekken komt. Er is onder andere een blow hole aan de oostkust waar de ruwe Caribische zee doorheen spuit. Er zijn idilische boka's (uitmondingen van de zee) die mooie plaatjes hebben opgeleverd. Aan het einde van de rit kom je weer terug langs de rustige westkust met de mooiste stranden van Bonaire. We zijn er bij 2 gestopt om te zwemmen. Wayaka is een klein strandje waar je prachtig kan snorkelen. Je zwemt door het (onderwater) gebergte heen. Als je boven water kijkt ben je vlak bij het strand maar onder water zie je waar je wel en niet kan zwemmen. Heel apart. De tweede plek is Slagbaai. De naam stamt af van het woord slachtbaai. Hier werden vroeger geiten geslacht en naar Curaçao verscheept. Je kan hier ook van een klif springen de zee in. Thomas zou Thomas niet zijn als ie dat niet even een paar keer heeft gedaan. 😁

Het park is ook een thuishaven voor alle vogels die leven op Bonaire. Lora's (papagaaien) hebben we ook veel bij ons in de buurt. Ze houden er erg van om met de dageraad met z'n 10-en door de tuin te vliegen en naar elkaar te gillen. Heel fijn wakker worden! In het park zie je veel Caracara's. Dat zijn valkachtige roofvogels. We zijn ook fan van Sjaan de pelikaan. Als ze een prooi zien in het water duiken ze met snavel naar voren het water in. Soms echt vlak bij waar je aan het zwemmen bent. Zoals George grootsheidswaanzin heeft, denken deze beesten dat ze kolibri's zijn. Ze hebben hun nest in de takken van de mangrove. Een beetje hetzelfde idee als een olifant in een hondenmand. 😁 Maar absoluut favoriet zijn de Caribische flamingo's. Ik vind het echt fantastische beesten die als ware diva's in het water staan. Er zijn een aantal plekken op het eiland waar je ze van dichtbij kan zien. Er is ook een heuse flamingo oversteekplaats. Wat nog wel op ons verlanglistje staat is ze zien opstijgen en vliegen richting Venezuela. Omdat ze daar meer eten kunnen vinden in bepaalde maanden vliegen ze met het opkomen van de zon richting zuid-Amerika om in de schemer weer terug te keren. Honderden flamingo's met gestrekte benen vliegen over je heen. Fingers crossed dus..

Eindelijk zijn we ook bij de scheetjes van "Ik vertrek" geweest. Het heeft even geduurd maar het was het waard! Zij hebben een adventure golf geopend op Bonaire. De eerste keer was ik daar met een personeeluitje van de verloskamers en de tweede keer toen we bezoek hadden. Hans en Karin zijn in real life echt nog veel leuker. Ze zijn veranderd in de kleur leer door alle zon. Karin draait de hele dag muziek van Frans Bauer en Koos Alberts tot ergenis van Hans die ergens in het park loopt te vloeken. Als je geluk hebt gaat Karin ook nog een beetje zingen. Naar eigen zeggen om de mensen weg te krijgen tegen sluitingstijd. 😁

Sinds 1 augustus zij hier de nieuwe verkeersregels in gegaan. nou ja, nieuw? Heel normaal in de rest van de wereld maar tot op heden waren er eigenlijk geen regels op Bonaire. Nu moet iedereen een riem om in de auto en moeten kinderen in een zitje. Je moet een helm dragen op de motor en scooter EN je mag niet meer drinken als je gaat rijden. Dit laatste is nog een beetje een discussiepunt want ze zijn er nog niet helemaal over uit bij hoeveel promille het dan niet meer mag. Iedereen hier is boos en gefrustreerd over de regels want er zijn allerlei aanpassingen maar het heeft ook een groot voordeel voor mij want ik mag nu eindelijk een verzekering afsluiten voor mijn scooter. Nog niet bij iedere verzekeringsmaatschappij dus je moet even goed zoeken maar ik rij nu helemaal legaal rond hier. Helm zit nog onder het zadel want je krijgt pas een boete vanaf 1 oktober zodat we even kunnen wennen met z'n alle aan de regels. 😂
Met onze "patron" is alles goed afgelopen. Ik was de vorige keer een beetje voorzichtig maar we zijn nu lange tijd verder dat ik geloof dat alles is afgerond. Na een aantal weken op FB te koop te hebben gestaan zijn er veel bezichtigingen geweest. Niemand schrok van de staat waarin hij verkeerde want de meeste auto's zien er zo uit. Er kwam een echtpaar kijken met dochter. Vader ging zitten en kreeg een biertje van Thomas. Na een verhaal over vechten en schietpartijen in zijn jonge jaren had ik verwacht dat ze weer zouden vertrekken maar moeders haalde een pak geld uit haar handtas en wilde hem graag gelijk meenemen.. Ik was ietswat in shock maar ging toch maar het geld tellen terwijl Thom het kenteken van de auto haalde. (kan hier gewoon, verkopen zonder platen).
Daar stonden we dan, een beetje verbouwereerd met $2300 cash in ons handen, te bedenken wat hier allemaal raar aan was. Helemaal omdat toen ze weg gingen hij niet wilde starten maar meenemen zouden ze hem dus met wat moeite ging hij aan en weg waren ze. We hebben nog een week gewacht met alles opzeggen maar we hebben ze niet meer gehoord of gezien. Bij de afdeling financiën kan je melden dat je de auto verkocht hebt. Ik kwam er daar achter dat de eerste koop ook nog steeds niet verwerkt was dus wederom stond hij niet op mijn naam. Nog een keer alles ingevuld en ingeleverd en ze zoeken het maar uit. 😁

Sem zit alweer een paar weken in groep 7. Een paar vriendjes van vorig jaar zijn weer terug naar Nederland of zitten nog in groep 6. Het zijn duo klassen en hij zit nu met 7 en 8 in een klas dus ik had verwacht dat er wat strubbelingen zouden zijn omdat groep 8 toch echt wat groter is! Maar..  Hij gaat echt met plezier naar school en heeft gewoon nieuwe vriendjes gemaakt. Hij past zich gelukkig gewoon aan, aan het leven hier. Soms komen er mensen bij en soms gaan er mensen weg. Hij krijgt iets meer huiswerk gelukkig dan vorig jaar maar nog steeds niet de hoeveelheden van Nederland.

Met George ging het wat minder goed deze maand. George weegt ongeveer 6 kilo en is een halve turf hoog maar in zijn hoofd is hij even groot als een olifant en net zo gevaarlijk als een tijger. Met die houding is hij ontsnapt uit het hek en wilde even aan een buurthond laten zien dat HIJ daar woont. Het ging niet zo goed als hij gehoopt had. Hij werd gered door Thomas maar niet zonder bijtwonden en een gebroken ego. Een dag later zijn we toch maar even naar dierenarts Jan geweest. Een beetje een vreemde snuiter in een krot van een huis maar hij zorgt goed voor de beestjes hier. Hij heeft een AB injectie gekregen en het gaat nu weer een stuk beter met hem. Hij heeft er alleen niet zo veel van geleerd want hij blijft blaffen om zijn hek te bewaken. Sem is ook aangevallen, door een leguaan! Normaal zijn deze beesten wel nieuwschierig en vaak hongerig als je iets in je handen hebt maar deze vond het blijkbaar niet leuk dat we daar zaten. We zijn op dat plekje al vaker geweest en normaal komt hij even bij je om een krentenbol mee te eten maar deze dag was hij wat agressiever. Hij sprong bovenop Sem maar gelukkig heeft hij alleen wat schrammen er aan over gehouden. Ik denk dat ze misschien een nestje met eitjes hadden in de buurt die hij wilde beschermen.

En toen kregen we bezoek! Als eerste op de lijst stonden Erik en Nikki. Echt leuk om 'ons' eiland aan andere mensen te laten zien. Een dag na aankomst was ik ook nog jarig 🥳 en voor de gelegenheid hadden we een bootje gehuurd. Dit hadden we zelf ook nog niet gedaan dus super leuk. We hebben eerst een tijd langs de kust gevaren en zijn onder andere aangemeerd bij klein Bonaire.
We hebben in 2 weken weer heel het eiland opnieuw gezien en de toerist uitgehangen en we hebben ons echt goed vermaakt! Ze hebben beide ook gesnorkeld (met onze snorkels omdat Erik al zijn snorkel spullen was vergeten) en gelukkig ook echt gave dingen gezien waaronder schildpadden en barracuda's. In de middag lekker cocktails drinken bij Divi of chillen bij Eden. Ze hebben een goed beeld gekregen wat wij hier zoal doen in een week.

Met 1 dag rust tussendoor was ons tweede bezoek al daar. Na 4 maanden zagen we opa en oma weer. Met een heus welkomstbord stonden we op de airport te wachten. Zoals ik hier allemaal "eerste" dingen heb gedaan zo ook opa en oma. Oma heeft gesnorkeld, opa heeft gezwommen in de Caribische zee en wederom hebben we een rondje eiland gedaan. Alle plekjes weer laten zien en zelfs wat nieuwe ontdekt! (Sorry Erik, maar we hebben nog een fijner resort ontdekt om te chillen). Nog maar een keer in de 'duikboot' geweest omdat opa echt niet met een snorkel op de zee in gaat. De duikboot gaat niet echt onder water maar je kan een verdieping naar beneden waar er ramen in de wand zitten waarmee je langs het rif vaart en zo al het mooie koraal en vissen kan zien zonder dat je nat wordt. 😁 We hadden geluk deze keer. Er kwam een schildpad voorbij, kogelvissen, een barracuda en inktvissen! en natuurlijk alle andere honderden vissen die voor ons niet echt meer speciaal zijn. De tijd vliegt want ze zijn er alweer 1.5 week. Nog maar 1.5 week te gaan om cocktails te drinken en uit eten te gaan.. wat een leven..😄

We hebben ook Dia di Boneiru meegemaakt. Dit is een feestdag, ze noemen het ook wel vlaggendag. In de ochtend worden er veel toespraken gehouden en awards uitgereikt (is een groot ding hier) maar in de avond is het groot feest. Voor de gelegeheid zijn de motorclubs uit omliggende eilanden met motor en al ingevlogen. Of gevaren, lijkt me handiger. Er zijn op Bonaire zelf ook 2 motorclubs met patches en al. Een serieuze zaak hier maar het weekend van dia di Boneiru waren er ongeveer 400 extra te gast. Iedereen die Sons of Anarchy heeft gekeken krijgt hier wel een apart gevoel bij als je alle Harley's achter elkaar ziet rijden. (Check de foto's!) Als je de serie niet kent, KIJKEN!

Op werk zit ik inmiddels op de 9 bevallingen. Wel meegerekend zijn 2 primaire sectio's (keizersnede). Dus eigenlijk maar 7. Wel weer een hele beleving op de OK. Deze vrouwen worden niet bij ons op de afdeling opgenomen omdat daar simpelweg geen plek voor is maar op de special care. Even wennen omdat ik geen overzicht heb maar uiteindelijk wel zo fijn. Je hebt geen voorbereiding. Als alle spullen op OK zijn ga je zelf ook omkleden. Je hebt eigenlijk dezelfde funcie als in NL (Vooral foto's maken) maar ipv dat er een kinderarts bij is ben je met de verloskundige. Wat ik heel leuk vind en super handig is de Hotdog. Ik had er nog nooit van gehoord. In Nederland hebben we de HugMee. Een soort warmte doek die bij moeder voor de operatie wordt omgedaan waar je de baby in kan stoppen na geboorte. Ik vind het echt heel onhandig, (sorry collega's) zeker als de dame wat groot geschapen is. De Hotdog is een warmte mat die je over de baby kan leggen bij moeder. Waarschijnlijk is hij niet alleen voor de keizersnede bedoeld maar ik vind hem super. Ik begin de curieuze werkwijze van Bonaire aardig onder de knie te krijgen. Bij voorbaat weet je al tegen welke dingen je aan loopt op een dag zoals het bestellen van medicatie. Als je de bon netjes op tijd inlevert voor 10.00 uur ben ik al blij als ik het voor 15.00 mag ophalen. En ik heb het gewoon over fraxi of diclo he!! Soms gaat het nog fout als de dokter het recept niet goed heeft geschreven. Kan je de hele riedel weer van voren af aan doen. Niet dat ik mij eraan stoor hoor. Heb ik weer even een loopje. We zijn tegenwoordig veel scenario's aan het oefenen. Elke 3 maanden komen er weer een aantal nieuwe collega's en dan is het toch handig als je weet waar alles ligt en wat hier wordt gehandhaafd voor protocol. Vandaar soms ook al mijn vragen aan NL (worden jullie al gek van me?). Leuke discussies hier over waarom je eigenlijk iets doet en soms komt er toch iets verrassends uit. 
Het Papiaments (en soms ook Spaans) gaat steeds beter. Ik versta echt een hoop op de verloskamer en kan ook aardig uitleggen wat ik bedoel. De boka di matris moet eerst platter worden dushi en geen awa di yu of sanger gehad? Pucha pucha pucha! Tikki mas! Nu supla! 
Nee, baby heeft alleen lechi di pechu nodig.

Kortom, we genieten nog erg van het eiland. Soms iets te veel. Laten we het erop houden dat we de komende winterdip willen gaan voorkomen omdat we lekker bezig zijn met alle extra kilo's er weer af te krijgen. Want geloof me, die zijn er. Dus niet schrikken als jullie ons zien. Wij zijn die bruine, dikke mensen midden in de winter die verbaast om zich heen kijken omdat iedereen zo gestrest is. 😂

Warmste dag: 37 graden (pffff, zomer hier)

Koudste dag: 26 graden (in de avond, nog steeds)

Aantal muggenbulten: Neemt iets af gelukkig. Maar niet onder de 67.000 denk ik.

Aantal partussen: 7+2

Coolste onderwaterbeest: Octopus! Echt een vet beest.
 

Foto’s

4 Reacties

  1. Silvana:
    10 september 2019
    Met plezier lees ik je verhaal, wat hebben jullie het fijn daar!!!.

    Geniet er nog van !! Dikke kus aan jullie😘
  2. Emmeline:
    10 september 2019
    Goh wat leuk hoe je jullie leven daar beschrijft, ik zie het helemaal voor mij! Van mij ook dikke pakkerd. Geniet nog van die laatste maanden!!!
  3. Mick:
    12 september 2019
    Lieve mensen dat ziet er fantastisch uit en wat een pracht verhaal.
    Maar... we missen jullie wel hoor, wanneer zijn jullie weer terug in het heerlijke Haagje ?
    👍☀️🌈👋
  4. Liselotte:
    16 oktober 2019
    Ik liep wat achter! Maar ook deze is weer leuk om te lezen! Genieten en wat zijn jullie bruinnnnn! Jaloers!