Het wel en wee van de familie B.

Wat gaat de tijd snel! Er zijn alweer 2 maanden van de 7 voorbij. 60 dagen van de 213 om precies te zijn.

Om te beginnen goed nieuws van het IND (Immigratie). Eindelijk na een paar weken kon ik een afspraak maken. Gelukkig had ik goed gelezen wat ik allemaal mee moest nemen en binnen een uur stond ik weer buiten met een stempel in mijn paspoort. Groot vordeel wat hierbij hoort is dat we nu gratis verzekerd zijn voor ziektekosten. Het duurt even maar dan heb je ook wat. 🙄Dat is wel goed geregeld hier. Iedereen die hier woont wordt gratis verzekerd wat betaald wordt van belastinggeld. 😁

Nadat onze "patron" gemaakt was hebben we daar ook even goed gebruik van gemaakt. We zijn op aanraden van Annabel (ja, die was weer even over voor een weekje) naar Lac bay geweest. Dat is aan de zuidoostkust. Wat een prachtige plek! Nog nooit zoiets gezien. Je kijkt uit over een heel groot meer wat alleen maar azuur en turkoise blauw is met ver aan de overkant de windsurfers van Sorobon. Aan de rechterkant liggen de mangrove dus je waant je ook nog ergens in de Filipijnen. Er liggen enorme bergen met lege karko schelpen. De karko is een grote kroonslak van ongeveer 30 cm die gegeten kan worden. Ze zijn nu beschermt maar de lege schelpen liggen daar allemaal opgestapeld. Oficieel mag je ze niet meenemen maar hele tuinenhekken liggen vol met deze schelpen. Ook bij ons in de tuin. Onderweg naar lac rij je langs de mangrove waar veel flamingo's zitten. Ze zitten op een paar meter afstand lekker te baden in het water.

Op moederdag zijn we gaan touren. We zijn langs de zuidkust gereden en nu even goed gekeken! 😂 Echt prachtig! We zijn richting de zoutpannen gegaan en onderweg gestopt waar we het mooi vonden. We zijn geeindigd bij Pink beach wat helaas niet zo pink meer is. Nadat er een orkaan in 2008 is langs geraakt is al het roze verdwenen maar wat een mooi plek. Er is helemaal niets te vinden behalve een wit strand, blauwe zee en palmbomen. Om hier te snorkelen moet je wat verder uit de kust omdat het begin allemaal zandstrand is waardoor je niet zo veel ziet onder water. Ik was heerlijk aan het relaxen op een (meegebrachte) strandstoel toen Thomas me riep van heel ver in de zee. Grote gebaren en een hoop gezwaai. Ik ging toch maar even kijken want je weet maar nooit wat je gaat zien. Het was een mega zeeschildpad van echt zonder dollen denk ik wel anderhalve meter! Er waren mensen uit Hawaii die zeiden dat dit de grootste was die ze ooit hadden gezien. Heel relaxed was hij aan het zwemmen. Echt gaaf en eindelijk mijn aller eerste pad gezien. Nadat we hem een paar minuten waren gevolgt onder water verdween hij in het diepe. Toch maar even kijken waar ik zelf was beland. Klein beetje stress toen ik zag hoever we uit de kust waren dus snel maar weer terug gezwommen. Cardio ook weer gedaan voor vandaag.😁 Om het helemaal af te maken hebben we ook nog een pijlstaartrog zien zwemmen! Het enige verhaal wat ik ken is van de australische Freek Vonk die eraan dood is gegaan dus wel een beetje uit de buurt gebleven. 😁

Dit was gelijk ook het einde van onze "patron" wat mij betreft. Op de terugweg toch weer uitgevallen en in de dagen erna nog een paar keer. Ik heb echt geen zin meer in stress hierover dus we hebben besloten dat we hem weer gaan verkopen. Thomas heeft hem helemaal schoongemaakt en opgepimpt. Een auto koop je hier 'as is' dus we zien wel wie hem wil hebben. Ondertussen had ik natuurlijk ander vervoer nodig. Ik vond het een groot risico als we een duurdere auto zouden kopen omdat je niet zeker weet of je hem ook weer kan verkopen als je weggaat en of deze dan wel blijft rijden. 😬 Dus...... we hebben nog een scooter erbij gekocht! 😄 Toen Annabel hier was zijn we wat wezen drinken bij Coco beach en ben ik achterop bij haar gegaan. Ondanks dat ik doodsangsten had (omdat Annabel rijd als een monster) viel me wel op dat zij een kleintje had. Blijkt een 1 persoons scooter te zijn die wat lager bij de grond is dus dat zag ik wel zitten. Na een paar te hebben bekeken kwamen we uit bij een amerikaanse meneer die er 1 verkocht. Ergens illigaal een nummerplaat gevonden (zo gaat dat hier) zodat we gelijk konden rijden en de volgende dag voor een verzekering gekeken. "Dat kan helaas niet" zei de mevrouw achter de balie. Omdat ik geen motor rijbewijs heb kan ik geen verzekering afsluiten voor een scooter. Maar ik heb er al 1 mevrouw... Maar toch kan het niet... 😁

Ik hoor mijn moeder nu al zuchten en klagen. "je kan toch niet zonder verzekering rondrijden!". Nee, kan ook niet maar het is niet gelukt om het netjes te regelen. 😁
Ondertussen rijden we dus als mega tokkies over het eiland op onze scooters.. En ik moet zeggen, ik ben er echt heel erg blij mee! Ik heb geen stress meer (alleen als er hele harde wind is). Het heeft ook voordelen omdat we nu op plekjes kunnen komen waar ik met de auto echt niet was gaan rijden!!

Zo'n plekje is 1000 steps. Al mijn collega's zeiden al dat we daar echt heen moesten maar het is een kronkelweggetje langs de kust met een afgrond naar de zee. Je begrijpt dat ik daar met mijn plaatsvervangende hoogtevrees en vrees voor alles eigenlijk natuurlijk niet zomaar ga rijden in een auto die niet van mij voelt. De heenreis met de scooter was ook echt weer een beleving. Ik zal jullie de details besparen maar Sem heeft een hoop woorden bijgeleerd. Toen we er eenmaal waren en ik was bijgekomen zijn we een stukje gaan zwemmen. Eerst dacht ik: waar hebben die mensen het over. Dit is echt niet mooier dan bij ons voor de deur. Maar een stukje uit de kust begon het echte onderwater leven. Hele bossen aan koraal met echt heel erg veel vissen. Hele families zwommen voorbij. Het lijkt gewoon op een verloren onderwaterstad en ik zweer het dat Sem de snorkels voorbij zag komen. 😁

Bij de tweede keer zwemmen begonnen we weer aan het begin van de vissenstad. Binnen 30 seconden zagen we een zeeschildpad, 2 hele grote en lelijke barracuda's en een pijlstaartrog! Er was zoveel in zo'n korte tijd dat Sem en ik een heel klein beetje in paniek waren. We besloten de schildpad te laten voor wat het was en weg van de barracuda's te gaan. Ze zijn niet geheel ongevaarlijk en ze zien er echt angstaanjagend uit! Een stukje verderop werden we beloont. Er was een nieuwe schildpad die na wat te eten op de bodem even adem ging halen op neusafstand van ons! We konden hem zo knuffelen. Echt mooie beesten zijn het en super poco poco!

Je kan echt niet goed omschrijven wat je allemaal ziet onder water. Het blijft elke keer weer een verrassing wat je nu weer gaat aantreffen. Bij de foto's zitten er een paar van de vissen die we dagelijks tegenkomen maar er zijn er nog zoveel meer. Ze zijn nog niet door mij zelf gemaakt want onderwater foto's maken wil nog niet helemaal lukken.😂  Een gewoon 'ik ga even afkoelen in de zee' momentje kan zomaar uitdraaien op bijna een uur naast een schildpad zwemmen. Onze favoriet is de koffervis. Dat is een dikke bijna driehoekige vis met ieniminie vinnetjes. En de Dory's die in hele schoolen langs zwemmen. "Just keep swimming"🎶

Schrik moment onder water (behalve de barracuda's): Een school vissen (honderden) van ongeveer 30 cm werden opgejaagd door 2 tonijnen van ongeveer 1 meter lang dwars door ons heen.

Raarste wat we hebben meegemaakt onder water: Een krab werd achtervolgt door een scholletje. Leek wel of ze verstoppetje aan het spelen waren.😂

George wordt een echte eiland hond. Nog steeds probeert hij de gekko's en hagedissen te pakken maar ze zijn veel te snel voor hem. De leguanen vindt hij nog wel wat groot. Ook de ezels is hij geen fan van. Omdat het al een paar maanden droog is komen de ezels meer naar de stad toe om water te zoeken. Regelmatig komen ze even langs in de straat. Meestal in de nacht maar af en toe ook met daglicht. Heel fijn als je om 5 uur wordt wakker gebalkt. Is het niet de hanen of de honden zijn het wel de ezels. 😂
Van de straathonden merken we gelukkig niet zo veel in onze straat. Er zijn er wel een paar maar sommige al heel oud en willen gewoon even een aai. Ik ging een wandelingetje maken met Sem en op nog geen 100 meter van onze straat vandaan werden we belaagd door een groep honden. Eerst dacht ik nog, ok, gewoon doorlopen. Ze doen vast niks als je rustig blijft maar deze waren toch wel wat hardnekkig. Ze bleven naast ons lopen en echt gemeen blaffen dus we zijn toch maar rustig omgekeerd en weggelopen. Ik ben echt niet bang voor honden maar dit was wel een beetje spannend. Maar zoals Sem het zegt: "Altijd spanning en sensatie met mama" 😁

Sem heeft het echt heel leuk op school. Ik heb nog steeds het idee dat ze niet veel doen maar volgens de juf gaat het goed en krijgt hij geen huiswerk mee. Sem is allang blij. Over een paar weken hebben ze schoolreisje en als het goed is gaan ze dan een nachtje slapen in de kunuku! (bushbush) Hij heeft veel vriendjes in de klas en heeft morgen een logeerpartijtje bij ons thuis. Hij denkt nog lang niet over naar huis gaan gelukkig. Hij heeft nog maar 3 weken in groep 6 en dan is het al zomervakantie!

Op werk is het nog steeds poco poco. Niets in vergelijking met hoe hard ik werk in Nederland. Ik heb soms pijn in m'n kont van het zitten. 😂 maar... ik heb al een hoop leuke series gekeken..
Wel ben ik een paar keer mee geweest op huisbezoeken. Dat is een soort kraamzorg maar dan wat kleiner. Je doet controles bij mama en baby en meestal ben je met een uur weer buiten. Zo zie je wel hoe groot Bonaire eigenlijk nog is en wat voor armoede er is op het eiland. De salarissen liggen hier een stuk lager dan bij ons maar ondertussen is alles belachelijk duur. Ik ben in huizen geweest wat je eigenlijk geen huis kan noemen. Soms is een huis gewoon een kamer waar alles in staat gepropt. Bed, keuken, douche, wc en dan ook nog een wieg. Bij andere  huizen wonen ze met z'n 8-en in een 2 kamer woning. Wel dubbel als je die middag weer met je gezin over de boulevard loopt om een veel te duur ijsje te kopen. Ook ben ik hier neo verpleegkundige. Wat in Nederland echt niet denkbaar zou zijn maar hier geven we ook anti biotica of glucose aan baby'tjes.

Qua boodschappen missen we eigenlijk niets hier. Je kan alles kopen in de warehouse (Jumbo) en de van der Tweel (AH) die overigens van dezelfde eigenaar zijn. De prijzen varieren per dag en soms is er bijvoorbeeld geen groente binnen gekomen. Dat alles duurder is staat vast! Thomas is hier de huispapa en gaat dus ook over de financien. Het heeft even geduurd voordat ik het los kon laten maar ik moet zeggen dat hij het goed doet! (hij heeft dan ook meer te besteden dan we thuis hebben 😁)
Ook hebben we de lokale snacks geprobeerd. Sate met gebakken rijst. Goed te doen en heel goedkoop!
Er was nog even sensatie op het eiland want de vd Tweel is overvallen! Gewoon op klaarlichte dag met geweren nog wel. Het hele eiland was in rep en roer maar inmiddels zijn de daders opgepakt.

Er zijn echt zoveel plekjes die we nog niet hebben gezien. Van de week waren we weer op een prachtig stukje wat we niet kende. Als je langs rijd zie je alleen een parkeerplaatst maar als je over de rand kijkt zie je een super mooi wit strand. De natuur is hier echt wild en ruig wat de mannen juist leuk vinden. Ik raak er steeds meer aan gewend en kan het dan ook echt waarderen als we een mooi stukje ontdekken. De regel is hier wel dat er niets is. Plassen doe je in de zee hopende dat er niet ineens een duiker naast je opduikt.. 😁 En als ik toch net even wat meer luxe wil zoals een wc of een lekker koud biertje kunnen we altijd een dagje bij Coco vertoeven of 1 van de zwembaden. Maar voor nu vinden we het nog leuk om te ontdekken.
Volgende op ons lijstje is de Cadushy distillery waar ze drank maken uit cactussen en de geitenboerderij. Maar ook een kayaktour door de mangrove of toch naar klein Bonaire.. Nog veel te doen in 5 maanden dus als iemand een benefiet voor ons wilt organiseren, graag!

Warmste dag: 32 graden
Koudste dag (nog steeds) 26 graden (s'nachts)
Aantal regendagen: 3
Aantal bevallingen totaal vanaf mei: 19
Aantal bevallingen waar ik bij was: 3
Aantal muggenbulten: 9000
Aantal kilo's erbij: Niet over nadenken......